მელაპარაკე...

წარსულში ვიქექებოდი და ძველი ემოციების აღდგენას ვცდილობდი
ცოტა გამომივიდა
შემომახსენდა
რას რატომ როგორ და რისთვის ვწერდი
ვწერდი არა
გავიცდიდი
მაშინაც ვიცოდი, რომ ყველაფერი გავლადი იყო
მაგრამ
მაინც იმაზე მეტად გაუვლია იმას რის გავლაშიც ეჭვი მეპარებოდა, ვიდრე იმას, რის გავლასაც ყოველწამობრივად ველოდი....
ჰხოდა რამდენიმე კი არა და 2 ლექსი
ორი წლის წინანდელი ემოციებიდან......

გიორგი ზანგური
:)


უძრაობა ქალაქში,
უძრაობა სრულიად.................
ირგვლივ ყველას თვალები
გახდომია უაზრო
იქნებ მე ამ წვიმაში
გზა რომ დანისნულია
შენი ნახვა მოვასწრო......
შენი კოცნა მოვასწრო.....................
მთელი ჩემი ცხოვრება სველი სინანულია
მინდა თვალზე ცრემლების, ალუბლების დაკრეფა
და ღრუბლებიც, გარშემო მერცხლები რომ უვლიან
შენი ქარით გაქრება.............
შენი სუნთქვით გაქრება..........
მარტოობა ოთახში
მარტოობა რთულია
რაღაც ნისლის მაგვარი შემოიჭრა ფანჯრიდან,
რომ არ გამომეღწია შენი სიყვარულიდან
ეგ თვალები დამჭრიდა.........
ეგ ღიმილი დამჭრიდა...........
უთქმელი განშორება ჩემთვის არაფერია
შენ ხომ ზღვაში დაკარგულ მარგალიტის ფასი ხარ.
მიწას ორსულობისგან მთები გამობერვია
იცი რა ლამაზი ხარ..........
იცი რა ლამაზი ხარ..................
ლამპიონი-ჩემსავით მასაც მოუწყენია,
თავდახრილი გაჰყურებს ქუჩას, მთვრალი ლოთივით
ჩამქრალია იმედია მისი ნატვრა- ნათურა
შენი-ცა მოლოდინით
შენი ზღვა-მოლოდინით...........
მთვარე თითქოს ჯალათის ალესილი ცულია
თავი მოსჭრეს აისს და მზე გაგორდა ბურთივით
კარგო, ისე მიყვარხარ,
კოცნა ისე მწყურია
მაგ თვალებმა რა იცის..........
მაგ ტუჩებმა რა იცის..........
უძრაობა ქალაქში,
უძრაობა სრულიად.................
ირგვლივ ყველას თვალები
გახდომია უაზრო
იქნებ მე ამ წვიმაში
გზა რომდ ანისნულია
შენი ნახვა მოვასწრო......
შენი ნახვა მოვასწრო..........
შენი ნახვა მოვასწრო............
შენი ნახვა მოვასწრო.............
დუდუნ-დუდუნ, დუდუნ-დუდუნ დუდუნიით
შენს ფიქრებში გავახვიე თუთინი
ნუგეშ-ნუგეშ, ნუგეშ-ნუგეშ ნუგეშით
კვამლი იდგა მატარებლის კუპეში................
რადგან-რადგან, რადგან-რადგან რადგანაც
შორს წახვედი ჩემგანაც და მათგანაც
ჩქარი-ჩქარი, ჩქარი-ჩქარი, ჩქარია
ამ სუსლწრაფი ვაგონების არია.........................


და ესეც.......:)


იყიდება ჩემი წილი ძილი
უხეირი ერთი ლექსის შექმნად,
გაიფანტა ჩემი სატრფოს მძივი
თუ იპოვნეთ იქნებ ერთად შეკრათ...............
წინსწარ გიხდით მადლობას...........
თუ თქვენ აპირებთ დათრობას
ქართული ადათ-წესით
სასწრაფოდ ყანწი შესვით................
ვცვლი ფერად სიზმრებს
საინტერესო ოცნებაში
ვამზადებ თურქებს, არაბებს, მონღოლებსა და სპარსებს
ოთხ ენაში:
ქართულში.......
ქართულში......
ქართულში..........
ქართულში........
ვარ გამოცდილი მეზღაპრე
შევიძენ ფანტასტიურ ამბებს დევებზე, ჯადოქრებსა და რაინდებზე.........
ვარჩენ იმეგაცრუებას,
ვხსნი დაბღვერილ წარბებს,
სახლიდან გავიდა და აღარ დაბრუნებულა სიყვარული
წაბლისფერი თმებით, ლურჯი თვალებით,
ტანთ ეცვა უთვალავფერი აპრილი...........
ის დილით გავიდა სულის ოთახიდან
ოდნავ გულნატკენი და მზერა დახრილი
მადლობას უთვლის კოჯრის ტყე
ყვავილებს დროულად მოსვლისთვის,
მადლობას უხდიან ჩიტები ინდოეთს
ბულბული მგოსნისთვის..........
ბაღები ღრმა მწუხარებით იუწყებიან, რომ
უდროოდ გარდაიცვალა პაემანი...
ორი წყვილის ერთად დაგვიანებით
და შადრევნის უწყლოდ დაზიანებისათვის.........
იყიდება ყველაფერი ის, რასაც ხვდება შუქი ოქროს მზის
შევისყიდი წელიწადის ყველა დროს,
რომ სიმშვიდემ ვერ დამღალოს ვერასდროს....
დამეკარგა ქარში ქალის თმა
თქვენთვის მინდა ყველა ამის თქმა..........
გაიხედეთ გარეთ................
ისევ წვიმს
და წვეთებით სატრფოს ვუკრავ მძივს
გადაგღალათ პრესამ?
გადაკეცეთ ქუდად
ან გუბეში ჩუმად შეაცურეთ ნავი..........
დღეს გაზეთის მტერდი ისე ცუდად
რომ აპრილის ნიავს ვერ გაართვა თავი
და
დაეცა მიწას
ვით ფოთოლი ხმელი
უფერო.....
უსულო განცხადების მთქმელი.........






ეს კი კიკი დიმულა
დღევანდელი ემოციებიდან......
თუ
უემოციობიდან
:)




მელაპარაკე.
თქვი რამე, რაც გინდა.
ნუ დადგები ოღონდაც გულქვა არმყოფობასავით.
ამოირჩიე რაიმე სიტყვა,
ყველაზე მჭიდროდ რომ გკრავს ბუნდოვანებით.

თქვი:
”უსამართლოდ”,
”ხე”,
”შიშველი”.
თქვი:
”ვნახოთ”,
”განუზომელი”
”სიმძიმე”.
რამდენი სიტყვა ოცნებობს გააჟღერო მათი მოკლე, მყიფე სიცოცხლე.

მელაპარაკე.
რამხელა ზღვაა ჩვენს წინ
იქ, სადაც ჩვენ ვმთავრდებით,
იწყება ზღვა.
თქვი რამე.
თქვი ”ტალღა”- ის არასდროს დგას.
თქვი ”ნავი” - ის იძირება
თუ გადატვირთავ ზედმეტი ზრახვით.
თქვი ”წამი”- საშველად გვიხმობს, გვეუბნება, რომ იხრჩობა,
ნუ გადაარჩენ,
თქვი
”ვერ გავიგე”.

მელაპარაკე.
სიტყვებს მტრობა აქვთ ერთმანეთთან.
ანტაგონიზმი.
თუკი ერთ-ერთი მაინც შეგიპყრობს,
მეორე გათავისუფლებს.
გადმოათრიე ღამიდან ერთი სიტყვა
ბედისაკენ.
მთლიანი ღამე.
თუმცა, ნუ ამბობ: ”მთლიანი”,
თქვი ”ცოტაოდენი”
და ეს შენ წასვლის უფლებას გაძლევს.
ცოტაოდენი
შეგრძნება,
ხოლო
სევდა
მთლიანი
ჩემია.
მთელი ღამე.

მელაპარაკე.
თქვი:” ვარსკვლავი” - ის ქრება.
არც იზღუდება ეს სიჩუმე ერთი ნათქვამით.
თქვი: ”ქვა”-
უტეხი სიტყვა........





:):):)



ჰხოჰხოჰხო
მელაპარაკე...... ჩუმად მოგისმენ... მელაპარაკე......