მახსოვს მობილურები არ იყო მაშინ...
მობილურები კი არა, არც სინათლე იყო და არც გაზი
და
დაბინდებისთანავე დაძინებაზე გემრიელი გასართობი არ არსებობდა...
მახსოვს, მამა ხშირად იგვიანებდა ხოლმე და რადგან არც მობილური არსებობდა არც გაზი და არც სინათლე, მე არ ველოდებოდი მამას, ვწვებოდი და ვიძინებდი..
სამაგიეროდ დედა ათენებდა ღამეს,
იჯდა სიბნელეში და ელოდებოდა...
ეს დიდი ხნის წინ იყო
ძალიან დიდი,
მაგრამ
მაინც მახსოვს ჩემი მაშინდელი ემოცია
ვიწექი და ვფიქრობდი, ნუთუ ოდესმე მეც გავხდები ცოლი, მეც მეყოლოება ქმარი რომელიც დააგვიანებს და მეც უნდა ვიჯდე და ველოდო როდის მოვა, მიუხედავად იმისა, რომ ცივა, ბნელა და ძილზე კარგი გასართობი არ არსებობს...
სად იყო ჯერ მაშინ გამოგონილ ნათქვამი ის დიდადდიებული გამოთქმა "ოჯახი ხრამიაო" :D
მაგრამ კი ვგრძნობდი
ვგრძნობდი კი არა, განვიცდიდი და სასტიკად მეშინოდა, რომ ოდესმე მეც მომიწევდა ცოლის მძიმე ტვირთის ტარება და ქმრის ლოდინი ბნელცივდაუმობილურო სივრცეში :D
რამდენი რამ შეიცვალა მას შემდეგ
თბილისი და საქართველო "სინათლის ქვეყნად" იქცა და უშუქობა შევარდნაძემ წაიღო სახლში...
გაზი, მიუხედავად იმისა რომ ამბობენ ძვირიაო, მაინც ყველა ოჯახში გიზგიზებს და თუ არ გიზგიზებს არც ეგაა პრობლემა... ბუნება ზრუნავს ბავშვობისდროინდელგამყინვარებული ზამთრის გათბობაზე...
მობილურები უკვე ადამიანს დაბადებისას თან მოჰყვება და მიუღწეველდაკარგულვერგაგებულითუსადხარ ვეღარ იქნები.....
მაგრამ ის ემოცია, მაინც შემომრჩა
და
აი ახლაც, ამდენი ხნის მერე, გულის სიღრმეში მაინც სასტიკად მეშინია, რომ შეიძლება ოდესმე მეძინებოდეს და იმის გამო, რომ "ის" სახლში ჯერ არ მოსულა უნდა ვიჯდე და ველოდო :D ( ნურას უკაცრავად) :D.....
ჰხოდა ისა...
ოდესმე, როცა ჯერ დისერტაციას დავიცავ გავლადობის გავლელ გავლასთან დაკავშირებით
და
მერე როცა ჩემს ცხოვერბაზე მემუარების 18 ტომეულსაც გამოვცემ
და
მერე ფილმსაც რომ გადავიღებ რომელიმე საავადმყოფოს ძველ ჩაბნელებულ დერეფანში
და
ნეპალშიც რომ წავალ
და
ნორვეგიაშიც
და
კუბაშიც
და კიდევ
ბევრიბევრიბევრი რაღაცეების მერე
მეცნიერულად სად შემიძლია და ჰხათოურად დავამტკიცებ
რომ
ადამიანი
ადამიანად
მხოლოდ პირველი 5 წელი იქმნება
და
დანარჩენი ცხოვრება
უბრალოდ ამ 5 წლის გადამღერებაა
სხვადასხვა ჟანრში
სხვადასხვა მიმართულებით
სხვადასხვა ფორმატით
თუმცა
ერთშინაარსობრივაურიანად.....