Saturday, July 30, 2011

ტურეოჯ

სინას მთაზე ამსვლელი ათასობით ადამიანიდან
ყოველი მეორე გიდს ერთსა და იმავეს ეკითხებოდა
"აბა რომელ ადგილას გამოეცხადა მოსეს უფალი და დაწერა 10 მცნება"ო
ჰხალხის უმრავლესობა ჩემი ჩათვლით, კონკრეტულად იმ ადგილის სანახავად ვიყავით მისული...

გიდმა გვითხრა, არავინ იცის სად მოხდა ეს
ცხადია რომ სადღაც აქ,
ამიტომ ყურადღებით იყავით, ყური დაუგდეთ საკუთარ გულს
და
სადმე, რომელიმე ადგილას, თქვენვე მიხვდებით სად იყო ეს ამბავი ო
2-3 საათიანი ასავლელი გზა ერთი და იგივე პეიზაჟისაგან შედგებოდა
ერთნაირი კლდეებით და ქვებით
არაფრით განსხვავებული ერთმანეთისგან....
არაფერი ისეთი ნიშანი რომ მიმხვდარიყავი იქ არა, აქ ო..
სხვა რა გზა მქონდა
დავუგდე ყური საკუთარ თავს
და
ცოტა ვიარე თუ ბევრი ვიარე
ერთ სხვისგან არაფრით განსხვავებულ ადგილას გავჩერდი და ვთქვი რომ ალბათ აქ იყომეთქი...

ჰხოდა ახლაც მიყურადებული ვარ
ერთმანეთუსგან არაფრით განსხვავებულ დღეებში ველოდები ჩემი თავი როდის მეტყვის ეს სწორედ ის დღეა ო...


ჯერჯერობით დუმს...

Wednesday, July 13, 2011

ტაქსის ისტორია #919286789698

ქვემოთ მოცემულია ნამდვილი ისტორია
წაიკითხეთ ტექსტი და გამოყავით მთავარი ქვეპუნქტები
დაახასიათეთ მთავარი გმირები
და
ჩამოაყალიბეთ ფსიქოლოგიური პორტრეტები

ტექსტი


სამსახურიდან დაახლოებით 6ის ნახევრისათვის გამოვედი. 6 საათი პიკისაათთან ასოცირდება და გადაჯეჯგილ ქუჩებთან და ვიფიქრე სანამ ჰხალხი სამსახურებიდან გამოსულა ცოტა უფრო თავისუფალ ქუჩაში ვიარომეთქი, სად მაქვს სიცხეში და საცობებში დგომის თავი ... :შ

გავაჩერე პირველივე ტაქსი. საერთოდ, როცა მეჩქარება არ ვუყურებ როგორი ტაქსია და როგორი მძღოლი ზის და ბლაბლა... არა, როცა არ მეჩქარება მაშინაც არ ვუყურებ ჰხოლმე, მარა ახლა მითუმეტეს.... მოკლედ, გავაჩერე ტაქსი და ტაქსის მძღოლს რომ შევხედე, უცბაშად კინაღამ გადავიფიქრე წასვლა... მარა მაინც ჩავჯექი, რა დროს არჩევა იყო...

ტაქსის მძღოლი იყო ტიპური ქართველი ძველი ბიჭი. შავი სათვალეებით მოღრუბლულ ამინდში, შავი მაისურით და ოდნავ მოშვებული წვერით... ტაქსში ჩართული იყო რადიო პალიტრა, შალვა რამიშვილის გადაცემა... ეტყობოდა დიდი ინტერესით უსმენდა... დროდადრო მეუბნებოდა, ჰხედავ დაია რა დღეშია ქვეყანაო : D

მოკლედ შუა გზაში ამ ძველმაბიჭმა ტაქსის მძღოლმა ბენზინის ჩასხმა გადაწყვიტა მანქანაში და აი აქ იწყება ყველაზე საინტერესო: D ბენზინს ვინც ასხამს რა ჰქვია იმას? სტაიანჩიკი კი არა... მმმ... მოკლედ რაც ჰქვია... ჰხოდა ეს ბენზინის ჩამსხმელი ბიჭი იყო ამ ტაქსის მძღოლზე უფრო ძველი ბიჭი... კარები გამოგვიღო და რა გინდა ძმა ო იკითხა... ჩემმა ტაქსის მძღოლმა ჯერ 10 ლარის პრემიუმი მოითხოვა, ცოტა ხანში კი გადაიფიქრა და არა 10 ლარის არა, 15 ლარისო... ჰხოდა ამ სახელირომარვიცი იმან ჰკითხა ეგეც პრემიუმი თუ სხვა რამეო და ქუთეისელმა ძველმა ბიჭმა ტაქსის მძღოლმა 10 ლარის პრემიუმი თუ მინდოდა 15 ლარის სუპერი ჰხომ არ მომინდებოდა ბიჭო! ო ...
ჰხოდა დაიწყო და რა დაიწყო.... უცბაშად ახტა და დახტა ეს ბენზინის ჩამსხმელი, მერე რომ გამიმეორო მაგით რამე დაგემართებაო, ვაიო, ვუიო.,.... ვისა ჩემი, ვის აკადრე სიტყვის შებრუნებაო და მე ამ დროს ვზივარ შუაში, ნახევრად გაღიმებულგაოცებული და ჰხან ერთს შევყურებ ჰხან მეორეს...

მოემზადეთ,აქ იწყება მეორე ყველაზე საინტერესო :|

ხმაურზე გამოვიდა ამ ბენზინგასამართისადგურის მენეჯერი (ჩაცმულობით მენეჯერი).. რა ჰხდება და ხმაურია ო და ამ ძველმაბიჭმატაქსისმძღოლმა, თქვენ ვინღა ჰხართ, როგორ მოგმართოთო და ამ მენეჯერმა, თავისდა საუბედუროდ, სახელთან ერთად გვარიც დაასახელა!!! გვარი იყო აზერბაიჯანთურქულქურთული... რაღაც მამედოვი ან ასლანოვი ან რაღაც მაგდაგვარი...

ჰხოდა ყველასგან უეცრად ესძვეკიბიჭიქატსისმძღოლი, გადმოვიდა მანქანიდან და ამ მენეჯერს სახეში დაარტყა:||| თან მეორე ჰხელით პასოპორტი ამოიღო და ცხვირზე მიაფარა, კარგად დააკვირდი ეროვნებაში ქართველი რომ მიწერია და სანამ რამეს იტყოდე გაიხსენე რომ შენ თათარი ჰხარ და მე ქართველიო O_O
ერთ დარტყმას მეორე მოჰყვა
მეორეს მესამე
ბილწსიტყვაობისთვის სამწუხაროდ არავის აჯარიმებენ, თორემ საქართველოს ბიუჯეტი გადაასმაგდებოდა :შ

ჰხოდა ერთი კი ვიფიქრე რა ვქნა, სხვა ტაქსში ჰხომ არ გადავჯდემეთქი, მარა მერე მივხვდი რომ მთელი რისხვა ახლა ჩემი მისამართით წამოვიდოდა და ამიტომ გამოვაღე კარები და დავიწყე ყვირილი, რა დროს ჩხუბია, მაგვიანდებათქო :საყვარელიჰხათო:
ვინ მომისმინა : D
ჩემი კივილი დარჩა ხმად მღაღადებლისა უდაბნოსა შინა ო თუ რაღაც...

ნუ მერე როგორც ხდება ჰხოლმე, მოვარდა დაცვა
ჩატენეს ჩემი ტაქსის მძღოლი მანქანაში
მანამდე გაცვალეს ნომრები და გააიასნეს რომ ჰხვალ კაი ბიჭებთან გაირჩევა ეს ამბავი და გინებების კორიანტელი გაგრძელდა მანქანაში, ტექსტით " თქვენთან ბოდიში, ჩემო დაია მარა მე მაგის ასე და ისეო....

ჰხოდა ამ ტაქსის მძღოლმა მითხრა, მაგ ვიღაც თათარს მე ტაქსისი მძღოლი ჰხომ არ ვგონივარო(:შ) ... 10 წელი სპეცრაზმელი ვიყავიო(აშკარად იქნებოდა, დარწმუნებული ვარ რომ არ მოიტყუა), ჰხოდა 2008 ში ცხინვალში ტყვია მომხვდა მუხლში და დავკოჭლდი და სპეცრაზმში ასეთი ვის ვჭირდები ო ... და ეს ყველაფერი ვისი ბრალია? რა თქმა უნდა იმისიო რა ჰქვია... გვარსა და სახელს არ დავასახელებ...

ამასობაში მივედი დანიშნულების ადგილას, გადავიხადე ფული და დამშვიდობებისას მითხრა ბოდიში ასე რომ მოხდა, მარა მაგას მე მაინც შევხვდები და დედისასედაისე ვუზამო...

ასე დასრულდა ეს ისტორია
მე წავედი ვჭამე 4 ნაყინი, ის წავიდა და ან გაუარა ან არ გაუარა...

ჰხოდა თქვენი არ ვიცი, მაგრამ ამ ამბავის მიმართ უცბაშად ერთმანეთის საწინააღმდეგო რამდენიმე გრძნობაემოცია გამიჩნდა...
ისეთი, საბოლოო ჯამში, საერთოსახალხო სიბრალულში რომ გადამეზარდა
და
რაღაცნაერად კიდევ ერთხელ მივხვდი რომ არ არსებობს ერთი სიმართლე...
და
კიდევ მივხვდი, რომ...
მაგრამ მე უფრო ის მაინტერესებს თქვენ თუ მიხვდით რამეს :შ

Saturday, July 9, 2011

ლკჰკლჯგ


9 ივლისია 11:47 საათი
ყველა წესის და კანონის მიხედვით
ახლა მე უნდა ვიყო აბუდელაურების ტბებთან
არა ტბებთან არა
მწუნე ტბასთან
კარავი უნდა იყოს გაშლილი
პარალონი ეფინოს მიწაზე
და
უნდა თვალებდახუჭული შევცქეროდე მზეს...
ყველა წესის და კანონის მიხედვით!
მაგრამ მე ჰხომ იმიტომ ვარ მე რომ
წესები
და
კანონები ისა....

ჰხოდა ახლა 9 ივლისია
11:49 საათი
მე არ ვარ აბუდელაურების ტბებთან
მიწაზე არ ვწევარ
და
არ შევცქერი მზეს...

სახლში ვარ
თბილისში..
იატაკზე ვზივარ
და
მზის ნაცვლად მონიტორს შევცქერი...

კომპიუტერში ჩართულია ხევსურული სიმღერები
და ოთახში სიდუმილეში ვიღაც მღერის
მივდივარ, მივყვები ჭიუხში მთასვლელებს

ვუსმენ და არ დაიჯერებთ
სუნს ვგრძნობ
დეკას სუნს




ჩემი ხევსურეთი ჩემთან მოვიდა, თვითონ <3