Monday, July 6, 2009

t


რამის დაწერა მინდოდა
უფრო სწორად
რამის კი არა
ჩემი წატაოკლარჯეთების ისტორიის
თხრობა
მსურდა
მაგრამ ისა...
ვერ მივხვდი საიდან დამეწყო
თავიდანო არ მითხრათ
თავიდან რომ დავიწყო და მივყვე 3-4 დღეს
მაშინ
ამის დაწერას მოვრჩები ზეგ
და
თქვენ კიდევ წაკითხვას
მომავალი წლის აპრილის თვეში
კი არა და
როგორც უნივერსიტეტში მასწავლიდნენ
თემის დაწერის წინ გამოყავი მთავარი
ასპექტებიო
ჰხოდა
ვყრი
კი არა და
ვწერ
ანუჰხთ ამ ოგზაურობაში მთავარი იყო
ის რომ
ჩემს პასპორტში პირველად ჩაეწერა
სახლიდან გავიდა და აღარ დაბრუნებულა

კი არა და
ქვეყნიდან

კიდევ ის რომ
ნუ ბავშვობას თუ არ ჩავთვლი
პირველად მეძინა საზღვრებს გარეთ
არა ორინციპში არ მძინებია
მაგრამ
მაინც...
მოვინახულე ტაო-კლარჯეთი
რისი ნახვაც დიდი ხანია მსურდა
და
ისა...
ემოციები...
ხუთი წლის შემდეგ პირველად ვიბანავე ზღვაში
ვიყავი ისეთ გარემოში
სადაც
ჩემთან ერთად მყოფი
და
ზოგჯერ
არც მყოფი
რამდენიმე ადამიანსი გარდა
ჩემი ლაპარაი არავის ესმოდა
და
შესაბამისად
3 დღის მანძილზე
ენა არ გამიჩერებია :დ

ჰხახ
მოკლედ
მოსაყოლაღსაწერსათავგადასავლო
ზომაზე ბევრი იყო

მაგრამ მაინც ისა...

ცუდი შეგრძნებაა, როცა ადამიანებს კვირიდან კვირამდე მონაკვეთსი კარგავ
და
კიდევ უფრო ცუდი შეგრძნებაა
როცა
ერთ მიწაზე ერთი ცის ქვეშ ერთ პრობლემას და ერტ სიხარულს ერთად იზიარებ
ან
არც იზიარებ
და
ერთად ჭამ
და
ერთად გღვიძავს
და
ერთიანდები
მაგრამ მუდამ მუდამ მუდამ
იცი
რომ
გაივლის ის დღე და ამოვა სხვა დღის მზე
და
მერე კიდევ სხვა მზე
წინა დღის მზის შვილობილი
და
ერთ კიდევ სულ სხვა მზიან დღეს
ის გაერთიანებული ადამიანი შეგხვდება
ქუჩაში მომღიმარი
ან არც
და
უბრალოდ ვერ იცნობ
ან იფიქრებ რომ გეცნობა
მაგრამ საიდან ნეტავ
ანდაც იცნობ
და
შეიძლება გაჩერდე და ვაჰხთ როგორ ხარო
ჰკითხო
და
მერე კიდევ დიდი დუმილი
რადგან ის ადამიანი კვირიან კვირამდე მონაკვეთში დაკარგული გყავს
და
რამდენი ასეთი......


ჰხუხ
ანუჰხთ ისა
თითქმის ყოველ კვირას სხვა ადამიანების გაცნობა
იწვევს
სხვების ჩანაცვლებას
გონებაში
რაც საბოლოოდ
ადამიანის და ადამიანობის
და
ევაიანობის
დეგრადაციაინფლარირების საწყისია
შენი ტვინის ხვეულებში
სამწუხაროდ...


და კიდევ ის, რომ.....
ის რომ
როგორც
ვიღაცამ სთქუა
მიწა კი ყველას სხვადასხვა გვაქვს
მაგრამ
ცა ყველას ერთი გვახურავს



ჰხოდა ცაში ყურება
ადამიანებს
აერთიანებს
ანუჰხთ

საზღვრებს გარეშე..............

4 comments:

vasasi said...

ბოდვაი საკვირველი...


:yes:

ხუთშაბათს მომიყევი რა დაწვრილებით... :)))

:2kiss:

mevsme said...

ai laik iu durling :) veri ochen daje mach :D

Anonymous said...

ცაში ყურებაც აერთიანებთ კი
და კიდევ რომმოგენატრები მზეს შეხედე და მეც მზეს შევხედავ და თითქოს დაგინახავო და ერთად იქ გავერთიანდეითო
ეს გამახსენდა მე ახლა
:მმმმ:

გურამი said...

წამიყვანეთ მეც სადმე, ისე ყვები ხოლმე, თან დასურათებულს და თან მეც ხომ ვიგემე კარავი და.. კი არა და.. წამიყვანეთ ხათუნა დეიდა მეც სადმე, რიაა.. :)