მე-6 ან მე-7 კლასში ვიქნებოდი
ეს ლექსი
თუ მინაწერი
თუ
აბზაცი
თუ ამონარიდი
თუ
წინადადება რომ წავიკითხე
მიხეილ ქვლივიძისაა
მგონი
”ჩემზე დიდი და ღონიერი ხარ,
ამიტომ
არ უნდა დავუახლოვდეთ ერთმანეთს,
თორემ
შეგეთვისები და გავქრები
შენში,
როგორც ზღვაში მდინარე.....
და რაღა აზრი ექნება ჩვენს მეგობრობას”
წავიკითხე და დამამახსოვრდა
დამამახსოვრდა
და
მას შემდეგ
მუდამ
მუდამ
მუდამ
მინდოდა შემხვედროდა ადამიანი
რომელსაც ამ სიტყვებს ვეტყოდი......
: )
ჰხოდა მივხვდი
რომ
შენ
ჰხო შენ
სწორედ შენ
”ჩემზე დიდი და ღონიერი ხარ,
ამიტომ
არ უნდა დავუახლოვდეთ ერთმანეთს,
თორემ
შეგეთვისები და გავქრები
შენში,
როგორც ზღვაში მდინარე.....
და რაღა აზრი ექნება ჩვენს მეგობრობას”
ამიტომაც წამოვედი...................... : \
No comments:
Post a Comment