Thursday, July 9, 2009

1/2

ჯერ კიდევ ტაოს ემოციებში ვარ
ვერ ჩამოვედი
ჯერ ისევ იქ ვარ
ჰხოდა ხვალ ხევსურეთში მივდივარ
უფრო სწორად ჭაუხის უღელტეხილზე
ხვალ, ზეგ და მაზეგ
წავჭაუხისუღელტეხილდები
და
სავარაუდოდ,
შემდეგ ერთ კვირას
ახლა ახალი ემოციებით გავატარებ
მანამ
სანამ უეცრად სხვა ადგილას არ ამოვყოფ თავს

ჰხოდა ასთრე

ბარგს ვალაგებდი
წეღან
და
უცებ მივხვდი
რომ
ამ წელს იმდენ ადგილას ვიყავი
და
ბარგის ჩალაგების ცერემონია უკვე იმდენჯერ განმეორდა
რომ
ბევრი ადგილი
თავისი
ემოციებით ჩემი მახსოვრობიდან
კინაღამ ამოიშალა

სწორედ ამიტომაც
მომინდა
ბლოგზე ის ადგილები გამახსენებინა
რომელიც 2009 წელს მოვიარე

ანუჰხტ უკვე წლის ერთი ნახევარი დასრულდა
და
სანახევროკლიანი შეჯამებაც გამომივა

: ))


ჰხოდა ასთრე
ვიწყებ


1)
11 იანვარი
დავათის ღვთისმშობლის ტაძარი
მდებარეობა
რეგიონი: მცხეთა-მთიანეთი
რაიონი: დუშეთი
სოფელი:დავათი
მანზილი: სულ 2 მიმართულებით 140 კმ (უფრო ცოტაც)
ფეხით სასიარულო: 500 მერტამდე





2)

8 თებერვალი

შიომღვიმე-სხალტბა





3)
27-28-01 მარტი
სამეგრელო-სენაკი- ციხეგოჯი






4)
21 მარტი
ფრანების გაფრენა
სხალტბა- შიომღვიმე





5)

27-28-29 მარტი
სიონი










6 )

11-12 აპრილი(სავარაუდოდ)

ძეგვი - შიომღვიმე





7 )
27-28-29 აპრილი
ფოთი-სამეგრელო-სენაკი







8)

22-23-24 მაისი
რაჭა-ზნაკვა







9

31-01 ივლისი
ჯავახეთი-ფოკა







10

21 ივნისი

ყაზბეგი - გერგეთი










11

03-04-04 ივლისი
ტაო-კლარჯეთი















ჰხო

ხვალ არა და
ორშაბათს
ამ ყველაფერს ჯიუხებიც მიემატება

იმედია

:როლ:

ჰხოდა ისა

არა
12 გალაშქრგაბოდიალგაღამისღიაცისქვეშგათენებგაკარაველება სულაც არაა ბევრი
თუმცა..
თუუუმცა
ვინც იყო იგი რომ არა არ იქნებოდა რაც არის

კი არა და
რაც იყო....


ჯერ კიდევ არ ძალუძთ ჩემს თითებს
დაწერონ
თუ
რას ნიშნავს
ეს
ყველაფერი ჩემთვის...

უბრალოდ....

5 comments:

Toma said...

8 თებერვლის მესამე სურათი არის უმაგრესი! უკარგესი!

მართლა რამდენ ადგილას ყოფილხარ :)
ძალიან მაგარია!

Anonymous said...

აუუ ძალიან მაგარი სურათებიაა მეც მომინდააა :)))

გურამი said...

წამიყვანეთ ხათუნა დეიდა რიააა.. :( ახალბედისთვის თუ გექნებათ რამე მარშუტი, მეც წამოვალ.. :) იცით ხალხო აქ რა არის მთავარი? ზოგი დაჰკრავს ფეხს და გავარდება ლონდონში, როდესაც სვანური კოშკებს ვინ ჩივის და როკის გვირაბი არ აქვს ნანახი. ამ მწუანეს კი უყვარს სამშობლო. ამიტომ მიყვარს მე მწუანე.

mevsme said...

ქ-ნო ხათუნა :)
იფ აი ვილ სთეო ცოცხალ ნეტა წამიყვან მერე სადმე ? :) შენ კი გენდობი და მინდა სადმე წასვლა... თუმცა ( ჩემი საყვარელი სიტყვა :))) )

მე-ხათო said...

ჰხეჰხე
:* :* :* :*