ჰსქიოსჰ

გამარჯობა აგვისტოვ

აი შენც მოხვედი...

ისე აგვისტო რომ ვიყო, შეიძლება საერთოდ არც მოვსულიყავი არასდროს...

აბა რა წესია

აგვისტო მოდის,

ეს იმას ნიშნავს, რომ ხალხი მიდის..

არა, კი არ მიდის, 

გარბის...

ჰხუხ

სტეხს ისე შენს მოსვლაზე ხალხი რომ გარბის

და

ვისაც გასაქცევი არ აქვს

ქუჩაში აქა იქ თუ გადაირბენს ჩქარი ნაბიჯმანქანებით

და

შეიყუჟება ოთახში, რომ არავინ დაინახოს

შუა აგვისტოში

სახლში

თუნდაც სამსახურში მჯდომარე..

მოლედ გავლა გამოვლა

გაქცევა გამოქცევა

წასვლა წამოსვლა

შეხვედრა არ შეხვედრა სხვა საქმეა

მთავარი ისაა, რომ

თუ მე ჯერ კიდევ ევრ გავაღწიე ამ ნახევარდ აორთქლებული თბილისიდან,

ჩემი ტვინი აღარ დამელოდა

და

დასასვენებლად წავიდა..

ან დასაღლელად 

ზუსტად არ ვიცი..

უბრალოდ თუ ბრალიანად აგვისტოს განერიდა

ჰხოდა დავრჩი ახლა ასთრე

ტვინდასასვენებლადწასული...

მივშტერებივარ მონიტორს

და

ამაოდ ვეძახი:

დაბრუნდი ტვინო, სულ ცოტა ხნით მაინც

აი ეს პოსტი დამაწერინე

და

მერე წადი..

ან ერთი აზრი მაინც დამიტოვე რამე ნორმალური

სანამ დაბრუნდები ჭამა ხომ  მინდა..

ის მაინც მითხარი რაზე ვიფიქრო

სანამ მოხვალ..

მაგრამ თავში ამაოდ ისმის ტელეფონის ზარივით გამკინავი ჩუმი ბზუილი

არავინ მპასუხობს

ტვინი გამორთულია ან გასულია მომსახურების ზონიდან..

ჰხეხ 

იმ იმედით, რომ დაისვენებს

იმ იმედით, რომ ახალი ენერგიით დაბრუნდება,

იმ იმედით, რომ ძალებს გააასმაგებს..

დაბრუნდება

დაბრუნდება

მაგრამ

როდ

ის

როდ

მე

როდ

შენ.....

პ.ს. აქა ამბავი იმისა, თუ როგორ გადაიქცა ”:ც” ”:ს” - დ

ჟამსა თიბათვისასა, გარდამავალ ოდენ თვესა მარიამობისასა

დრო იდგა იგი 

შედედებულ რძესავით

და

გადმოვიდა....