; )

ზოგჯერ კინაღამ მართლა დავიჯერო,

რომ

ადამიანი,

როგორც ადამიანი,

მართლა არსებობს...





ყველამ თუ არა, ნაწილმა მაინც გაიგეთ ალბათ ჩემი

ტრაგი/კომედიური ამბავი

ბანკომატთან და კარტასთან დაკავშირებით..

ვინც იცის იმან მოუყვეს ვინც არ იცის

იმას

კი არა და

კაი, ჰხო

ორი სიტყვით გავცოდნისდედავდები...

მოკლედ ხუთშაბათს სამსახურის მერე , როგორც იქნა მეღირსა ნანატრი ხელფასი

და

გავიქეცი საქართველოს ბანკისკენ..

თან გულში სულ კაპიკ/კაპიკ

კი არა და

თეთრ/თეთრ გადავანაწილე

რაში დავხარჯავდი ხელფასს : D

მაგრამ ხანგძლივ ეს სოფელი

თუ ქალაქი გაახარებს

ო?

თუ რაღაც...

მოკლედ, კარტა ჩავდე ბანკომატში

ბანკომატმა დააღო დიდი პირი

და

ჩემი საწყალობელი და სამგზის სანატრელი

კარტა

გადამიყლაპა... : უსერ:



ჰხოდა რადგანაც სამუშაო დღე უკვე გასული იყო

და

წინ კიდევ

4 უქმე დღე მოჰყვება

ბანკში გამმიცხადეს

სამშაბათიდან 3 სამუშაო დღე გადათვალე

ო

და

შენი კარტა ისევ შენს წითელ საფულესა შიდან აღმოჩნდება

ო





: D : D



ვაიჰხთ....





ჰხოდა მთავარი...



ეს ამბავი რა თქმა უნდა, გავაფეისბუქე

ვიფიქრე

ხალხს გავაღიმილებ მაინცთქო

და

ისა....





არ ვიცი, ამის დაპოსტვის მერე რამდენი ზარი დაფიქსირდა ჩემს ტელეფონზე

ტექსტი

1 და იგივე

" ჰხათო, ვიცი უარს იტყვი, მაგრამ ყველაფერს გაფიცებ, მოვალ და ფულს გასესხებ კარტის დაბრუნებამდე"





:ჩუყ:





ჰხოდა ისა...

ჯერ არ დავიჯერე,

მერე გავოცდი

მერე გავოთხმოცდი

მერე 100გრადუსზე ავჩუყდი

და

ბოლოს

კინაღამ მართლა დავიჯერე

რომ

ადამიანი,

ჰხო ადამიანი,

მართლა არსებობს... : )







თან ამ დღეს, წითელ პარასკევს............