Tuesday, August 18, 2009

ბეშ

სხვის ბლოგებს იშვიათად ვკითხულობ, ჩემსას–არასოდეს

მაგრამ

დღეს იმ იშვიათ დღთაგანია

როცა

სხვისი რა და ქეთის და ნინოს ბლოგი

წავიკითხგადავათვალყურცხვირიელე

და

მოკლედ ისა...

1–2–3–4 კი არა და ვეჭვობ ცოტა მეტი სიტყვის თქმა მომინდა შვებულებაზე

: ))

ჰხოდა ასთრე

ჯერ იყო და შაბათს დილის 9 საათზე გავიღვიძე და გავმცხეთავდი, 

უფრო სწორად

საუკუნის მერე ეკლესიასი მივედი

და

მამაომ რომ დამინახა

უი, აჭარაში ხომ არ მიდიხარო

და

კიმეთქი, გამიკვირდა, როგორ მიხვდათქო

და

თავშალი ისე გაქვს მოხვეული, რა მიხვედრა უნდოდაო

:როლ:

მერე იყოდა იქიდან გორში წავედი

იქიდან ატენიოს სიონში

მერე ისევ მცხეთაში

მერე თბილისში დავბრუნდი

და

უკვე ის დრო იყო გავსულიყავით უნდა თბილისიდან

ავტობუსით

ღამის 12 სთ– ზე

ჰხეჰხე

მაგარი იყო

პირველი შემტხვევა იყო არავინ გამაცილა

ღამე ჩემი უუუშველებელი ჩანთით გავაჩერე ტაქსი და ჰერჰერი

კი არა და

მახსოვს, რომ ჩავჯექი ავტობუსში

მერე მახსოვს ბელუქსის მაღაზია დიღომში

და

მერე უკვე მახსოვს  ზესტაფონი

:როლ:

პირველი საოცრება

ღამის 4 სთ ზე არა ავტობუსში ჩვენთან ერთად მყოფმა ტანტონიმის თეატრის მსახიობების გაუთავებელმა ხმაურმა(გადმოცემით ვიცი)

არა ყურთან ტამტამების ბრაგაბრუგმა

არა ავტობუსის სკამზე მუხელთებლად ძილმა

არამედ

შიმშილმა გამაღვიძა

:როლ:

უცხო ქალაქს უცხო ხიბლი აქვს

ყველაფერი უცხო

კი საინტერესოა

ჰხო, აბა რომ არა ეს არასახლურთბილისური, არაადგილობრივული განცდა

ავტოსადგურში, მძღოლებთან ერთად ყავას არ დავლევდი ალბათ

გადავჯექით ბეშუმის სამარშუტოში

პირველად დასკვნებს არ ენდოთქო

ჩემს თავს ვუთხარი ერტხელ

და

მეორედაც გავუმეორებ...

კაცი მომიჯდა გვერდით... ვიფიქრე, რომ ჰხუხ მეთქი...დავიღრიჯე

2–3 საათის მერე უკვე მრცხუენოდა ცემი პირველადი ფიქრების

კეკელიძე იყო გვარად, სახელი არ მიკითხავს

სურვილმა, იცოდე ვინ ხარ და საიდან ხარ და რატომ ხარ

მთა და ბარი არ იცის

ერთხელ მკითხესო, რომელი უნივერსიტეტი გაქვს დამტავრებული

და

ვუთხარი "თვითგანათლებაო"...

დღემდე ყველა "თათარს" მეძახის, ო

არადა რა მნიშვნელობა აქვს მართლმადიდებელი ხარ თუ მუსულმანი,

ადამიანი, რომელსაც სწამს, საშიში არ არის

საშიში ისაა, ვისაც საერთოდ არაფერი სწამს

ჰხოდა ასთრე

გაივლის კიდევ  5–10–20 წელი

და

ბეშუმის გახსენებაზე

ალბათ

ყოველთვის გამახსენდება

მიწასთან სიახლოვისგან დანაოჭებული ხელები,

იაფფასიანი სიგარეტის სუნი

და

სურვილი, იცოდე შენი წარსული...

ან არც გამახსენდება

მაგრამ ხომ მინდა, რომ მახსოვდეს?

ეგეც საქმეა

ჰხუხ

დავიღალე ;დ

გამიარა წერის სურვილმა

:დ

ოდეს

მე

თუ კიდევ შემომახსენდა ეპიზოდები ჩემი 6 დღიანი შვებბულებიდან

გადმოვაბლოგებ

მხოლოდ იმიტომ

რომ

დიდებული 

წამები

მხოლოდ ჩემს ტვინში არ ჩაიმარხონ

:დ

ოდეს

მე.............

3 comments:

ქეთი said...

: ))

ho sayvarlad chukchukebdiT da jgurtulebdit shen da is - magram shinaarsi ar mesmoda :D

Anonymous said...

ho, mec kargad gamaxsendeba xolme is kaci, ramden rames yveboda da me rom kargad ar mesmoda da shen gafuchebuli telefonivit iyavi , magari iyo :D hoda, beshumuri dgeebi gamovida blogebze :D
gonio rat dachagre :hm:

გურამი said...

რას გიზამ იცი? აი დაგსვავ სკამზე ზღვის დონიდან 2500 მეტრზე, დაგიდგავ წინ ყავას, შეგიწვავ კარტოფილს და ორივეს გავაციებ და არ გაჭმევ! აი ეგრე! სიონში იყავი და არ გამაგებინე, ხო? აი შენააა!